Reżyseria: Stephen Frears znany z takich produkcji jak "Królowa" czy "Tajemnice Filomeny".
Scenariusz: Nicholas Martin
Film opowiada o najgorszej śpiewaczce operowej z lat 40.
Ukazany mamy ostatni okres życia Florence Foster Jenkins. Pomimo braku talentu spełnia swoje marzenia i zaczyna śpiewać. Ma poparcie "męża" St Clair Bayfielda (nigdy się nie pobrali). Wspiera ją w tym przedsięwzięciu i chroni przed ujrzeniem prawdy oraz nie pozwala dojść do niej złej krytyki. Niestety nie zawsze da się wszystko ukryć i wyjdzie prawda. Jak mówią "lepsza gorsza prawda niż dobre kłamstwo".
Udałam się na film od razu jak wszedł do polskich kin czyli 19 Sierpnia i nie zawiodłam się na nim.
Przyznam się, że poszłam na ten film ze względu na Meryl Streep, ale także na pogłębienie jakiejś wiedzy o Florence.
Oglądając go można się pośmiać, ale i popłakać. Każdy wie (no może), że Meryl potrafi śpiewać i tu ukazuje że mimo to potrafi stworzyć "czysty" fałsz. [SPOILER] Podobała mi się scena po śmierci głównej bohaterki, gdy widzimy i słyszymy jak pięknie śpiewa. Może nam to ukazać, że właśnie tak Florence siebie słyszała, gdy wykonywała swoje występy wokalne.
Podobała mi się relacja między nią a St Bayfield'em. Oni siebie naprawdę kochali, a on ją chronił ile miał sił. Myślę, że jak by powiedział je całą prawdę to niektóre sprawy potoczyły, by się inaczej.
Pokochałam ten film, mogłabym oglądać i wzruszać się za każdym razem. Zapamiętałam słowa bohaterki "Ludzie mogą mówić, że nie umiem śpiewać, ale nie powiedzą, że tego nie zrobiłam". Film wspaniały godny polecenia.
Gra aktorska była wspaniała, ale czego spodziewać się po tak wspaniałych aktorach. Po długiej przerwie spotykamy się z Hugh Grantem jako St Clair Bayfield. Ma tu także swój wspaniały udział Simon Helberg znany z "Teoria wielkiego podrywu" jako Cosme McMoon.
Występują tu także Rebeca Fergurson, Nina Arianda i Stanley Townsend.
Wspaniały reżyser, ekipa oraz aktorzy toi i film fenomenalny!
Trailer Polski
Polecam i zapraszam do kin~ Poszukiwaczka Filmów
